Jednodniowa wycieczka do Krakowa wcale nie musi być nudna, o czym przekonaliśmy się 06.06.2012.

Punktualnie stawiliśmy się na miejsce zbiórki i z lekkim, acz nieszkodliwym poślizgiem opuściliśmy nasze miasto. Podróż upłynęła nadzwyczaj szybko, ale jak wesoło! Nie zabrakło świetnych dowcipów kolegów z tyłu i przyśpiewek dziewcząt;)

Pierwszy w planie był Ogród Botaniczny. Jako prawdziwie biologiczna I’e’, z wielkim zainteresowaniem zachwycaliśmy się przepiękną florą… no, nie wszyscy. Niektórzy na przykład przeprowadzali nieszkodliwe doświadczenia ze zwierzątkami, zaproponowane wcześniej przez prof. Urszulę Ogurek.

Następnie głodni, ale pełni energii, rozpoczęliśmy 'zwiedzanie Krakowa, by móc coś zjeść’. Pogoda dopisywała, więc można było posiedzieć, poleżeć w pełnym słońcu przyglądając się ludziom albo.. gołębiom, posłuchać występów Gienka Loski, pospacerować, spotkać angielską reprezentację na EURO2012, spędzić te kilka godzin w.. Galerii Krakowskiej. Nie zabrakło oczywiście wizyt w McDonalds’ie.

Głównym celem wycieczki nie była jednak ani Galeria, ani rynek, ani Ogród, a interaktywna sztuka ‘Szalone Nożyczki’ w Teatrze ‘Bagatela’. Akcja spektaklu dzieje się w salonie fryzjerskim ‘Szalone Nożyczki’, którego właścicielem jest Tonio Wzięty. Salon wynajmuje on od mistrzyni fortepianu Izabeli Richter, mieszkającej wyżej.

Pewnego dnia, zostaje ona zamordowana we własnym mieszkaniu. Wszyscy podejrzani o to zabójstwo znajdują się wtedy w salonie. Sztuka dostarcza wielu wrażeń, to publiczność decyduje o rozwoju sytuacji. Świetna charakteryzacja, znakomita gra aktorów, genialne dialogi i nieodgadniona orientacja seksualna pana Tonia sprawiły, że na antrakcie rozgorzały dyskusje na temat tego, co do tej pory wydarzyło się na scenie.

Wszyscy zastanawiali się, jakie pytania zadać aktorom oraz kto jest prawdziwym sprawcą dokonanego morderstwa? Kilka minut później, po powrocie na sale, aktorzy wspólnie z widzami odtworzyli całą sytuację aż do zabójstwa. Odbyło się głosowanie, w którym publiczność zdecydowała o winie Wurzla, znaczy.. Pana Wurzla.

Wszyscy wyszliśmy ze sztuki roześmiani, powtarzając najlepsze teksty aktorów.

Przyjęło się, że z wycieczek najlepsze są powroty, tak też było i teraz. Zmęczeni, ale zadowoleni wsiedliśmy do autobusu i do samego Zawiercia śpiewaliśmy na cały autobus hity RMFu.

Z niecierpliwością czekamy na kolejną wycieczkę! ;)

Anna Brzozowska, Ie